Спішыце, раскрываючы дужкі. і. бегчы (на) уздагон, выцерці (на) суха, вывучыць (на) памяць, рабіць (па) новаму, ісці (па) ціху, (з) лёгку стаміцца, рабіць (як) след, азірацца (раз) пораз, схапіць (на) ляту, (па) дзіцячы непасрэдна, замяло (на) глуха, запомніць (на) заўсёды, (на) дзіва прыгожы, (па) летняму цёпла, паспець (як) раз на вячэру, бегчы (без) аглядкі, ліў (без) перастанку, (на) пярэдадні свята, крыкнуў (на) хаду, палюбіў (з) малку, ляжала (у) поперак, павярнуў (у) лева, бачыць (далёка) далёка, (па) мужчынску стрымана. ii. 1. хмызняк паварочваў (у) бок, нават тpoxi кудысьці (на) зад. 2. усе прыкметна спяшаліся, i, як ляўчук (не) узабаве заўважыў, усе (на) сустрач яму, некуды (у) бок вакзала. 8. дым (па) волі папоўз (у) гару. 4. выехаць (на) зад (ад) разу не ўдалося: вагон маглі прычапіць (на) заўтра, дый то (пад) вечар. 5. горы тут сыходзіліся (у) шчыльную. 6. (на) перадзе было цixa, недзе (з) воддаль (па) начному прыцішана скрыпеў драч. 7. васіль быў чалавек (на) дзіва ўраўнаважаны i (па) вайсковаму спакойны. 8. колькі б нам за жар-птушкаю (у) след нi ганяцца, а (усе) роўна прыблудзім (на) зад у сяло. 9. мяне лёгка было зачапіць без (дай) прычыны. 10. (3) ранку неба было чыстае i яснае, яснасць стаяла доўга (у) дзень, але (пад) вечар проста (у) вачавідкі пачыналі пухнуць хмары. 11. звярнуўшы (на) бок, яна прыпыняецца (як) раз на той ручаіне. 12. (у) рэшце я (па) ціху абагнаў васіля. 13. данік заплакаў не (у) голас, а (па) мужчынску цixa. iii. (у) зiмкy рака іншая. яе (на) глуха забівае снегам. снег (у) сюды. у гэтым белым свеце (многа) многа цікавага. зацішна ў рацэ, кожнаму звяру прытулак. асцярожна прыходзілі (у) начы пажывіцца крушынай зайцы. яны стаялі стаўпкамі, (па) малу грызлі кару. крыху (у) бок ад зайцавага следу лёг чоткі роўны след: лапа за лапу. гэта (па) цixy падкрадвалася лісіца. вось тут яна (да) волі доўга чакала, пакуль заяц (не) асцярожна падыдзе бліжэй. (так) сама мышыная сцежка дробных слядкоў (на) цянькі прашыла раку ад берага да берага. а (з) боку гэтага следу двайны след: тхор імкнуўся след (у) след за мышшу.
Ответы
Я бачу маці кожны дзень. Якая яна? Трэба прыгледзецца. Твар круглявы, смуглы, з маршчынкамі каля вачэй. Вочы карыя, ясныя. Позірк часцей глыбокі і спакойны. Па ім я чытаю, ці задаволена мной мама, ці падабаюцца мае паводзіны. На жаль, часам я заўважаю сум у вачах, непакой у позірку. Мабыць, мама стамілася пасля работы. У такія моманты я імкнуся дапамагчы ёй у справах або даць магчымасць адпачыць. Валасы ў мамы цёмныя, коратка падстрыжаныя. Я бачу, што ў іх ужо прабіваецца сівізна. Але ад гэтага яна не выглядае старой. Мне падабаецца мая мама, і яна заўсёды для мяне будзе самай прыгожай і самай лепшай.
краткое:
Объяснение:
Людзям жылocя ў шчacлiвым кyтoчкy бeлaгa cвeтy вeльмi дoбpa, яны былi бaгaтымi, вoльнымi i шчacлiвымi. Пpaз нeкaтopы чac, y тым мecцы, дзe выцякaлa Жывaя Baдa, выpacлa Гapa i paкa пaчaлa мялeць. З тaгo чacy зямля пepacтaлa дaвaць ypaджai, aпycцeлa, людзi збяднeлi, птyшкi paзляцeлicя. Людзi мнoгa пpaцaвaлi, aлe пpaцa ix пpaпaдaлa, нa зямлi нe былo ўpaджaю. Людзi xaдзiлi нa гapy шyкaць Жывoй вaды, aлe яны гiнyлi. Тему нaзвaлi cвaю cтapoнкy "Мёpтвae пoлe", бo нa гapы вaлялacя вeльмi мнoгa людcкix кacцeй. Але Мёpтвae пoлe aжывiлa Жывaя Baдa. Янa нe знiклa, a былa пaд зямлёю, пaтpoxy paзмывaлa зямлю, пpaбiвaлa дapoгy ў вoльны cвeт. Таму гара зaгiнyлa. А Жывaя вaдa, злyчыўшыcя з pэчкaй злiлacя ў cтapoe днo i пaйшлo cвaёю дapoгaй.
Кaзкa мae pэвaлюцыйнa-дэмaкpaтычнyю нaкipaвaнacць. Жывая вада — гэта, iншасказальна, мова беларусaў.
Ответить на вопрос
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Популярные вопросы в разделе
Восень прыйшла у вёску на поле у лес. (как разабрать па членах сказа)
Подскажите какия литары абазначаюць няпарныя цвёрдыя гуки
Диктант по языку 7 класс 4 четверть симяон полацки
II. 1. Хмызняк паварочваў убок, нават тpoxi кудысьці назад. 2. Усе прыкметна спяшаліся, i, як Ляўчук неузабаве заўважыў, усе насустрач яму, некуды у бок вакзала. 8. Дым паволі папоўз угару. 4. Выехаць назад адразу не ўдалося: вагон маглі прычапіць назаўтра, дый то пад вечар. 5. Горы тут сыходзіліся ушчыльную. 6. На перадзе было цixa, недзе зводдаль па-начному прыцішана скрыпеў драч. 7. Васіль быў чалавек на дзіва ўраўнаважаны i па-вайсковаму спакойны. 8. Колькі б нам за жар-птушкаю услед нi ганяцца, а усе роўна прыблудзім назад у сяло. 9. Мяне лёгка было зачапіць бездай прычыны. 10.3ранку неба было чыстае i яснае, яснасць стаяла доўга удзень, але пад вечар проста увачавідкі пачыналі пухнуць хмары. 11. Звярнуўшы набок, яна прыпыняецца якраз на той ручаіне. 12. Урэшце я паціху абагнаў Васіля. 13. Данік заплакаў не уголас, а па-мужчынску цixa.
III. Узiмкy рака іншая. Яе наглуха забівае снегам. Снег усюды. У гэтым белым свеце многа-многа цікавага. Зацішна ў рацэ, кожнаму звяру прытулак. Асцярожна прыходзілі уначы пажывіцца крушынай зайцы. Яны стаялі стаўпкамі, памалу грызлі кару.
Крыху у бок ад зайцавага следу лёг чоткі роўны след: лапа за лапу. Гэта пацixy падкрадвалася лісіца. Вось тут яна даволі доўга чакала, пакуль заяц неасцярожна падыдзе бліжэй.
Так сама мышыная сцежка дробных слядкоў нацянькі прашыла раку ад берага да берага. А збоку гэтага следу двайны след: тхор імкнуўся след у след за мышшу.