А1. Адзначце нумары складаных сказаў. 1. Вада выйшла з берагоў і затапіла не толькі агароды, але і двары.2. Мядзведзіца пераварочвала старыя, трухлявыя калоды, завалс-ныя бураломам, і ў чорнай вільготнай глебе знаходзіла мноствалічынак, чарвякоў і слімакоў.3. Сонца садзілася на хвалі велізарным кругам, а сутыкнуўшыся звадою, увачавідкі змянілася — стала падобным на ўпрыгожанычырвонымі сцягамі параход.4. Яшчэ стракаталі конікі, там-сям адчуваўся пах завялых траў.5. Сцёпка доўга стаяў, любуючыся горадам, і нейкае новае адчу-ванне калыхала яго, прыцягвала да гэтага горада і ў той жа часпалохала і непакоіла.​

 Мая Радзіма — Беларусь. Гэта краіна адна з самых прыгажэйшых у свеце. Беларусь размешчана ў лясной зоне. Лясы займаюць вялікую частку маёй краіны. А колькі ў Беларусі рэк і азёр! Болын за ўсё іх у паўночнай частцы. На поўдні маёй краіны размяшчаюцца балоты. Разнастайны раслінны і жывёльны свет нашай краіны ўражвае сваёй прыгажосцю і непаўторнасцю. У нас жыве птушка, якая з'яўляецца сімвалам Беларусі. Гэта — бусел. Нашу краіну так і называюць «зямля пад белымі крыламі».
     Прыгажосць роднай зямлі, непаўторнасць яе прыроды неаднаразова алісваліся нашымі пісьменнікамі: Я.Купалам, Я.Коласам, У.Караткевічам, Н.Гілевічам, Р.Барадуліным і іншымі. У.Караткевіч у вершы «Бацькаўшчына» з гонарам апісвае сваю радзіму, нашу Беларусь. Р.Барадулін у вершы «Ад сівых гадоў...» апявае прыроду нашай краіны, захапляецца яе краявідамі, мовай.
     Я вельмі люблю сваю краіну, ганаруся тым, што я — беларус.