Биоэнергетика, биологиялық энергетика — тірі организмдердегі энергияның бір түрден екінші түрге айналу заңдылықтарының молекулалық негіздерін және механизмін зерттейтін ғылым. Биоэнергетика биологиялық тіршілік құбылыстарын энергетиклық тұрғыдан талдайды, бұл үшін физика және химия ғылымдар әдістерін пайдаланады. Биоэнергетиканың зерттеулері, негізінен, термодинамика заңдылықтарына сүйенгенмен, Биоэнергетика мен анорганиклық заттардың энергетикасы арасында айырмашылық бар. Клеткада болатын процесстер біркелкі температурада, көлемде және қысым жағдайында өтеді, сондықтан да организмдегі жылу бірден айналысқа түспейді. Эволюциялық даму нәтижесінде организмдерде бос энергияны жылуға айналдырмай, бір түрден екінші түрге тікелей айналдыру қасиеті пайда болды. Энергияның аздаған бөлігі құрамында фосфор қышқылының қалдықтары бар макроэргикалық қосылыстардың (фотосинтез, хемосинтез және биология тотығу нәтижесінде пайда болатын тірі организмдерде энергияға бай органиклық қосылыстар) химия энергиясына айналады; ал химикалық энергия тұрақты температура жағдайында биологиялық синтезге пайдаланылады. Аталған қосылыстардың ішіндегі ең маңыздысы — аденозин үшфосфор қышқылы (АТФ). Ол синтезделгенде (АТФ + Н2О - АДФ + фосфат) қоршаған ортаның биоэнергиясы F шамасына кемиді. Бұл жасуша жағдайында F = 50 кДж/моль немесе 1200 кал/моль, яғни басқа көптеген гидролиздеу реакцияларында босайтын энергия мөлшерінен анағұрлым артық. Осындай артық энергия босатып, ыдырайтын байланысты макроэргикалық байланыс деп атайды. Ерекше жағдайларда клетка энергиясына АТФ-тен басқа да макроэргикалық фосфорлы қосылыстар — гуанин-, цитозин-, уридин-, тимидин үш фосфаттар немесе креатинфосфаттар қатысады. Биосферадағы тіршілік үшін қажетті энергияның негізгі және бірден-бір қайнар көзі — Күн сәулесі. Оның 1 — 2%-ін жасыл өсімдіктер мен құрамында пигменті бар бактериялар пайдаланып, органикалық заттарды синтездейді, яғни Күн сәулесінің электрмагниттік энергиясы химияның энергияға айналып, органиклық заттардың құрамында болады; қара Фотосинтез.
Сходства:
1) Довольно крупных размеров тело.
2) Редуцированы некоторые органы, характерные для большинства других млекопитающих (защечные мешки, хвост).
3) Мимическая мускулатура имеет достаточно существенный уровень развития.
4) Сходные по морфологии черепа.
5) Хорошее развитие нервной системы, особенно терминальные её отделов.
6) Схожесть в биохимических показателях крови, резус факторах, группах крови.
7) Склонность к одним и тем же заболеваниям.
8) Примерно одинаковые сроки беременности.
9) Довольно схожие генотипы.
10) Общее подобие этапов развития плода.
11) Уровень развития нервной системы у обоих (в физиологическом плане) находиться на достаточно высоких показателях.
Различия:
1) Различия в морфологии: у человека ноги длиннее и сильнее, у него сводчатая стопа, у него позвоночник в форме буквы S и довольно широкий таз.
2) Человеку в отличие от человекоподобных обезьян свойственно настоящее прямохождение.
3) Благодаря особенностям строения и иннервации рук и кистей, человек выполнять более высококлассную и сложную работу, нежели обезьяны.
4) Человеческий мозг устроен всё же куда более сложно, нежели обезьяний и имеет больший объем.
5) Человек издавать членораздельные звуки и использовать их для целенаправленной коммуникации.
Объяснение:
Поделитесь своими знаниями, ответьте на вопрос:
Из перечисленных растений настоящий плод ягода характерен для 1)земляники 2)огурца 3)томата 4)картофеля 5)вишни