Периоды размножения у животных в природе определяются в первую очередь длина светового дня атмосферным давлением температурой окружающеговоздуха календарными датами влажность окружающего воздуха​​

1.Ферменттердің жалпы қасиеттері.

2.Ферменттің активтік орталығы

3.Ферменттердің қазіргі атаулары мен жіктелуі

Ферменттер тірі клеткаларда пайда болатын және организмдегі биохимиялық процесстерді жылдамдататын белок тектес биологиялық катализаторлар. Олар организмдегі жекелеген химиялық процесстердің жүруін және бүкіл зат алмасу процесстерін тездетеді.

Фермент деген терминді ғылымға 19-ғасырдың басында Я.Б.Ван Гельмонт деген химик енгізген. Бұл сөз латынның Ферментацио-газ бөле отырып ашу деген сөзінен шыққан. Сонымен бірге әдебиетте энзим деген сөз де қолданылады. (эн-ішінде, зиме-ашытқы ) Ферменттерді зерттейтін ғылым саласын энзимология деп атайды.

Ферменттер клетканың тек белгілі бір аудандарында ғана шоғырланған, мысалы тыныс алу ферменттері митохондрияда , белок синтезіне қатысты ферменттер рибосомада шоғырланған.

Ферменттер белок тектес заттар болғандықтан белоктарды бөліп ал әдістерін ферменттерге де қолданылады. (Диализ, тұндыру, хроматография, электрофорез.)

Ферменттер химиялық табиғаты жағынан – белоктық заттар. Ферменттердің тездеткіштік қасиеті оның молекуласында белок барлығына байланысты.

Ферменттер де белоктар тәрізді қарапайым және күрделі болып екі топқа бөлінеді.

Қарапайым ферменттердің молекуласы тек қана белоктардан тұратын бір компонентті ғана болады. Бұларға жататындар- рибонуклеаза, пепсин, амилаза.

Күрделі ферменттердің молекуласы 2 компоненттен тұрады.Белоктық бөлігін апофермент ал белоксыз бөлігін кофермент деп атайды.

Биохимиялық реакцияларда коферменттер 2 түрлі қызмет атқарады.

олар ферменттің активті орталығын қалыптастырады.Жекелеген атомдарды бір субстраттан екіншісіне тасымалдауға қатысады.

Ферменттердің аса тұрақсыздығына байланысты әсері де көптеген факторларға тәуелді келеді. Температураның әсері. Ферменттің ең жоғары активтігі 36-400С байқалады.

Ортаның рН –ның әсері. Әрбір ферменттің өте жоғары

активтік көрсететін қолайлы рН аймағы бар. Мысалы, пепсин рН-1,5 – 2,5; трипсин рН –8, 0-9,0, сілекей амилазасы рН- 6,9 –7,0, уреаза рН – 7, 2-8,0 болғанда ең жоғары активтік көрсетеді.

Талғампаздығы іріктеушілігі. Әрбір фермент, құрылысы жағынан ұқсас тек белгілі – бір субстратқа, немесе заттар тобына ғана әсер етеді. Мәселен, уреаза ферменті бір ғана несеп кәрінін ыдырау реакциясын катализдейді. Ферменттің талғаушылық қасиетінің биологиялық маңызы өте зор, өйткені ферменттер осындай қасиетінің арқасында зат алмасу процесін реттеп отырады. Ферменттің активтігін ортада әртүрлі қоспалардың болуына байланысты. Ферменттің активтігін жоғарылататын заттарды активаторлар, ал баяулататындарды немесе тежейтіндерді ингибиторлар / бөгегіштер деп атайды. Активаторлар ферментативтік реакциялардың жылдамдығын арттырады. Активаторлар талғаулы/ специфические/ және талғаусыз / неспецифические/ болып екіге бөлінеді. Бөгегіштер ферментативтік реакцияларды ішінара, немесе толық тежейді. Талғаулы бөгегіштерге антиферменттер – антипепсин, антитрипсин және т.б жатады. Талғаусыз бөгегіштерге ферменттердің улы заттары /НСN, KCN, NaCN/, ауыр металдардың иондары, сульфидтер және т.б жатады.

Ферменттердің активтігін өлшеу. Ферменттердің активтігі өте жоғары. Олардың шапшандатқыш активтігін сипаттау үшін, «айналым саны» деген ұғым қолданылады. «Айналым саны» деп І моль ферменттің әсерінен І минут уақытта өзгеріске ұшырайтын субстраттың мөлшерін/ моль санымен есептегенде/ айтады. Мысалы, кейбір таза ферменттің «айналым саны» мынандай :

КаталазаН2025 000 000

ПепсинКазеин 40000

Ферменттің активтік орталығы деп оның молекуласының субстратпен түйісетін бөлігін айтады. Реттегіш орталық активтік орталықтан едәуір қашықтықта орналасады. Аллостерлі ферменттер реттегіш орталығы арқылы модулятордың / эффектордың/ молекуласымен байланысқа түседі.

Ферменттердің қазіргі атаулары мен жіктелуін 1961ж Халықаралық биохимиялық Одақтың Комиссиясы бекіткен.

Жаңа жіктеу бойынша бізге белгілі ферменттердің барлығы алты класқа бөлінеді :

Оксидоредуктаза – сутегінің атомдарын немесе электрондарды бөліп және қосып алу арқылы субстраттың тотығу – тотықсыздану процесін үдететін фермент.Трансфераза – атомдардың түрліше топтарының тасымалдану реакциясын катализдейтін фермент.Гидролаза – заттардың түрліше топтарының гидролизіне қатысатын фермент.Лиаза – еселенген байланысты түзе немесе бұза отырып, түрлі атомдар тобын қосып немесе ажыратып алу реакциясын катализдейтін фермент.Изомераза –изомеризация реакциясын катализдейтін фермент.Лигаза /синтетаза/ – АТФ энергиясының есебінен түрлі заттардың синтезделу реакциясын шапшандататын фермент.

ТИП: моллюски КЛАСС: 1)брюхоногие 2)двухстворчатые    ПРЕДСТАВИТЕЛИ: 1)виноградная улитка 2)устрицы  ОСОБЕННОЕ СТРОЕНИЕ: 1 предсердие,1 желудочек ; асимметричная раковина

ТИП: членистоногие КЛАСС-1) Ракообразные 2) Паукообразные 3) Насекомые.  ПРЕДСТАВИТЕЛИ- 1) речные раки, циклопы, дафнии 2) клещи и скорпионы 3) Майские жуки, муравьи...  ОСОБЕННОЕ СТРОЕНИЕ-1) у речного рака головогрудь покрыта панцирем, брюшко членистое. На головогруди находятся глаза, длинные усики (органы осязания), короткие усики (органы обоняния), пять пар ходильных ног и ротовые органы, которые являются видоизмененными конечностями. На брюшке есть брюшные ножки, и оно заканчивается хвостовым плавником.

2)(скорпион) Брюшко состоит из широкого переднего отдела и заднего, суженного к концу. Тело скорпиона покрыто хитиновым панцирем. На головогруди расположены шесть пар глаз и шесть пар конечностей (небольшие хелицеры, крупные ногощупальца с клешней как челюстные органы и четыре пары ходильных ног).

3)Размеры майского жука в длину достигает от 10 до 36 мм.  Голова его полу подвижно соединена с грудью. На голове расположено два сложных фасеточных глаза, ротовой аппарат и два пластинчатых усика, которые являются органами обоняния.

ТИП: хордовые КЛАСС: 1) Рыбы 2) земноводные 3) пресмыкающиеся 4)птицы 5) млекопитающие ПРЕДСТАВИТЕЛИ- 1) сазан, золотая рыба 2) жаба, тритоны... 3) ящерицы, змеи... 4) воробьи, вороны... 5)дельфин, белуха ОСОБОЕ СТРОЕНИЕ- 1)У золотой рыбы  большие, телескопически выпуклые глаза. От обычной золотой рыбки отличается прозрачными чешуйками и очень пестрой разнообразной  окраской и также отличается рыхлыми мясистыми наростами на обеих сторонах головы вокруг ноздрей 2)Главные особенности строения обыкновенного тритона — темные продольные полоски на головке и небольшой гребешок, который вырастает у самцов в брачный период. Также для этого периода характерно усиление окраски и самца, и самки. 3) Тело ящерицы разделено на отделы: голову, туловище, хвост, 2 пары конечностей. Тело покрыто плотной сухой кожей с роговыми чешуями  . Голова овальной формы с крупными роговыми щитками. На голове расположены органы чувств, пара сквозных ноздрей, рот с зубами и длинным тонким языком  4)Тело птицы состоит из сравнительно небольшой головы, длинной, подвижной шеи, яйцевидного туловища. Во время полета птица вытягивает голову, прижимает к телу или вытягивает назад ноги – все тело приобретает обтекаемую форму. На голове птицы находится клюв, который состоит из костных челюстей, покрытых роговым чехлом  5)Голова у белухи небольшая, «лобастая», без клюва. Позвонки на шее не слиты вместе, поэтому белуха в отличие от большинства китов поворачивать голову. Грудные плавники маленькие, овальной формы. Спинной плавник отсутствует; отсюда латинское название рода Delphinapterus — «бескрылый дельфин».

Объяснение: Я не знаю количество камер поэтому не написала. Надеюсь моя пригодилась:)