Дайте визначення масової частки розчиненої речовини

Масова частка розчиненої речовини (w) — це відношення маси розчиненої речовини m(р.р.) до загальної маси розчину m(розчину), яка складається
з маси розчиненої речовини і маси розчинника. У чому вона виражається? У  частках від одиниці та у відсотках.

Рамантызм абнавіў усю паэтыку літаратуры, зыходзячы з вольнай фантазіі як вышэйшай каштоўнасці. Таму, натуральна, рамантызм поўнасцю парывае з нарматыўнай эстэтыкай класіцызму, устанаўлівае сваю сістэму каштоўнасцей. Найбольш развілася лірыка як род літаратуры. Нават эпас і драма знаходзіліся пад моцным уплывам лірыкі, былі прасякнуты лірычнасцю. Для рамантызму характэрна і драматызацыя канфлікту. Вобраз ствараецца заўсёды на супярэчнасцях — часовае і вечнае, мінулае і сучаснае, бачнае і нябачнае, шум горада і шум мора, вышыні і бездані, узлёты і падзенні. Антытэзы, антонімы вельмі часта выкарыстоўваюцца рамантыкамі. Таксама малюецца і герой: для яго характэрна загадкавасць душы, супярэчлівыя пачуцці, скажам, узвышаныя імкненні і нізкія жаданні. У цэлым рамантычны герой настолькі глыбокі, што яго цяжка аналізаваць і сёння — не хапае тэарэтычных тэрмінаў.

Рамантызм надзвычай узбагаціў паэтычную мову. У стылі асаблівую ролю адыгрывае эмацыянальная афарбоўка слова, аўтарская гаворка. Фармальныя пошукі рамантыкаў паднялі на новы ўзровень усю сусветную літаратуру.

Эпоха Рамантызму адзначылася росквітам літаратуры, адным з адметных уласцівасцяў якой было захапленне грамадскімі і палітычнымі праблемамі. Спрабуючы спасцігнуць ролю чалавека ў якія адбываюцца гістарычных падзеях, пісьменнікі-рамантыкі імкнуліся да дакладнасці, канкрэтнасці, дакладнасці. У той жа час дзеянне іх твораў часта разгортваецца ў незвычайнай для еўрапейца абстаноўцы - напрыклад, на Усходзе і ў Амерыцы, або, для рускіх - на Каўказе ці ў Крыме. Так, рамантычныя паэты - па перавазе лірыкі і паэты прыроды, і таму ў іх творчасці (зрэшты, гэтак жа, як і ў многіх празаікаў) значнае месца займае пейзаж - перш за ўсё, мора, горы, неба, бурная стыхія, з якой героя звязваюць складаныя ўзаемаадносіны. Прырода можа быць падобна гарачай натуры рамантычнага героя, але можа і супрацьстаяць яму, аказвацца варожай сілай, з якой ён вымушаны змагацца.

Незвычайныя і яркія карціны прыроды, жыццё, побыт і норавы далёкіх краін і народаў - таксама натхнялі рамантыкаў. Яны шукалі рысы, якія складаюць першааснову нацыянальнага духу. Нацыянальная самабытнасць выяўляецца перш за ўсё ў вуснай народнай творчасці. Адсюль цікавасць да фальклору, перапрацоўка фальклорных твораў, стварэнне ўласных твораў на аснове народнай творчасці.

Развіццё жанраў гістарычнага рамана, фантастычнай аповесці, ліра-эпічнай паэмы, балады - заслуга рамантыкаў. Іх наватарства выявілася і ў лірыцы, у прыватнасці, у выкарыстанні шматзначнасці слова, развіцці асацыятыўнасці, метафарычнасці, адкрыццямі ў галіне вершаскладання, метра, рытму

Зусім невыпадкова кніга Я. Баршчэўскага пачынаецца з яго дакументальнага «Нарыса Паўночнай Беларусі», дзе аўтар падрабязна апісвае прыроду родных мясцін, сваё ўласнае фарміраванне як паэта, які чытаў у «кнізе прыроды»: «Гэтая кніга прыроды вучыла мяне сапраўднай паэзіі, сапраўдным пачуццям лепей, чым сённяшнія гаваркія крытыкі...» У шмат якіх апавяданнях дзеянне праходзіць на ўлонні прыроды. Лес, пушча, свет жывёл і птушак — акружэнне беларуса, тая прастора, у якой ён арганічна існуе. Дакладныя апісанні прыродных умоў, уведзены ў тканіну твора пейзаж — выдатнае дасягненне Баршчэўскага-празаіка, яго наватарства ў літаратуры.