Какие факторы тормозили жизнь россии на рубеже 18-19 вв., а какие способствовали развитию страны?

в конце xviii века россия вступила в коалицию против революционной франции и участвовала в наполеоновских войнах.после поражения союзников в европе началась отечественная война 1812 года.несмотря на взятие наполеоном москвы, война закончилась разгромом его полумиллионной армии.после окончания войны в россию проникли революционные идеи, вылившиеся в неудавшееся восстание декабристов.напуганный восстанием николай i сосредоточил усилия на жёстком утверждении режима личной власти,контроле над политической, и культурной жизнью страны.стремясь установить нормальное сообщение с грузией,россия вела длительные войны против кавказа где против неё выступили ведущие западные державы, обладавшие существенным военно-техническим превосходством.

Күшлік Хан, Күчүлүк хан (шамамен 1180 – 1218) – найман Таян ханның үлкен баласы. Лиау патшалығын билеген. К. х. 1212 ж. Алтай жорығына аттанып, Алмалықты шапты, Қашқарды бағындырды. 1218 ж. Жебе қолымен шайқаста қаза тапқан. Күшлік хан — Найман тайпасының билеушісі. 1208 ж. Шыңғысхан Ертіс бойында Күшлік хан әскерлерін талқандады. Наймандар Жетісуға қашты. 1209 ж.ш. Күшлік хан қарақытай гурханына келіп паналады. Ол бірте-бірте найман әскерін қайта жинап, 1210 ж. Жетісудағы өкімет билігін өз қолына алу мақсатымен гурханға қарсы бүлік ұйымдастырды. Үзгенде Күшлік хан гурханның қазынасын талап, қарлұқтардың көмегімен солтүстік Жетісуда жеңіске жетті. Баласағүн маңында гурхан Күшлік хан әскерін күйрете жеңді. Күшлік хан билігінің Жетісуда нығаюы оның сыртқы саясатта да табысқа жетуіне себепші болды. Сыртқы саясатта ол Қашғарияны өзіне қаратуға, Хорезмшахтьгң жер дауына тойтарыс беруге бағыт ұстады. Күшлік хан егін орағы кезінде Жаркент, Хотан, Қашғар сияқты астықты аймақтарға 3-4 рет шабуыл жасап, осы аймақтардың ашаршыныққа ұшыраған халқын бағынуға мәжбүр етті. Хорезмшах Күшлік хан мен гурханның соғысы кезіңце-ақ олардың ісіне араласып, қарақытай жерінің бір бөлегін алғысы келді. Бірақ Жетісу мен Қашғарияда найман ханының билігі күшейген соң, қарсынасудан бас тартып, тіпті өз иелігінің бір бөлігін — Сырдарияның орта шені мен Ферғанадағы бекіністерін тастап кетті. Отырар және басқа қалалар арқылы өтетін сауда жолдары жабылды. Сонымен, Күшлік хан күйреген Қарақытай мемлекетінің Жетісу, Жаркент, Хотан, Ферғана аймақтарынан өз хандығын құрды. Алайда қанаудың күшеюі, алым-салықтың кебеюі, соғыс ауыртпалығы, мұсынмандарды қудалау халық наразылығын туғызды. Осы себептерден де солтүстік Қытайды жаулап алған соң Қазақстанға, Орта Азияға және т.б. елдерге жорық жасаған Шыңғысхан әскеріне қарсы тұра алмады. Шыңғысхан өзінің ежелгі жауы Күшлік хан билік құрған, дамыған отырықшы — егін шаруашылығы, көркейген қала мәдениеті бар Жетісуға 1218 ж. Жебе ноян бастаған 20 мың қол жіберді. Жебе ноян қарсыласын женді. Күшлік хан өзінің Жетісудағы және Шығыс Түркістаңдағы иеліктерінен айрылып, Қашғарияға қашты. Феод, үздіксіз соғыстардан едәуір өлсіреген найман әскерлері бытырап кепі, ал монғолдар Сарықсада Күшлік ханды қуып жетіп өлтірді.

[1]

Дереккөздер

Цель:реформ 1822-1824 гг-ликвидация ханской власти в Младшем и Среднем жузах.

В 1822 году был разработан "Устав о сибирских кигризах",разработанный Сперанским,которому Батеньков(будущий декабрист).Согласно уставу Сибирь была разделена на 2 части – восточную с управлением в Иркутске, западную с центром в Тобольске, с 1839 – в Омске. В западную Сибирь вошли Тобольская, Томская, Омская области и территории кочевий Среднего и части Старшего жузов – эта часть называлась «областью сибирских киргизов». Согласно уставу «область сибирских киргизов» была разделена на округи, округи делились на волости, волости на аулы. В округ входило от 15 до 20 волостей, в волость – от 10 до 12 аулов, аул – от 50-70 кибиток.Округами управляли ага-султаны(старшие султаны).Старший султан избирался на собрании одних только султанов сроком на два года.Старшему султану присваивалось военное звание «майора российской службы». После трехлетней службы они имели право просить диплом на «достоинство русского дворянина». Во главе волостей стояли волостные управители. По своему положению они приравнивались к чиновникам 12-ого класса.Аулами управляли аульные старшины. Аульные старшины избирались каждые 3 года и утверждались окружным приказом. По Уставу, судебные дела делились на уголовные и гражданские.Принятие "Устава о сибирских киргизах" означало ликвидацию ханской власти в Среднем жузе и фактическое его включение в состав Российской Империи. В 1824 году правительством России был принят «Устав об оренбургских киргизах», разработанный оренбургским генерал-губернатором П.К.Эссеном. В Младшем жузе отменялась ханская власть. Последний хан Младшего жуза Сергазы был вызван в Оренбург и оставлен там на постоянное жительство с жалованием в 150 рублей серебром в месяц. Ему присвоено звание "первоприсутствующего в Оренбургской пограничной комиссии".По Уставу Младший жуз был разделен на три части - Западную, Среднюю и Восточную, во главе которых стояли султаны-правители

Последствия реформ:отменена ханская власть в Среднем и Младшем жузах