Монастыри на руси становились очагами культуры. что подтверждает это мнение? 1. монахи сами вели своё хозяйство. 2. при монастырях создавались библиотеки. 3. монастыри часто служили крепостями. 4. при монастырях открывали мастерские по иконописи.

При монастырях создавались библиотеки

Феодалдық құрылыстың тағы бір ерекшелігі -феодалдар атақ-лауазымы бойынша бірнеше сатыға бөлінді. Ол бөліну тарихта феодалдық саты деп аталды. Ең жоғарғы баспалдақта басты феодал - королъ тұрды. Ол жоғарғы сот және әскердің қолбасшысы міндеттерін де атқарды. Келесі баспалдақта корольдің бағыныштылары герцогтер мен графтар болды. Герцогтер мен графтардың қол астына жүздеген деревнялар қарады. Олардың билігінде үлкен өскер отряды болды. Графтардан кейінгі баспалдақта олардың бағыныштылары - барондар мен виконттар түрды. Олар жиырма-отыз деревняны басқарып, сол деревнялардан шағын әскер бөлімін жасақтауға мүмкіндік алды. Барондар ұсақ феодалдардың - рыцарълардыц мырзасы еді. Ал рыцарьлар әлі рыцарь атағын ала қоймаған қатардағы жауынгерлердің мырзасы атанды. Мырзалардың бір-біріне сатылы бағыныштылығы әр елде әр түрлі болды. Мысалы, Германияда феодалдық сатының баспалдақтарында тұрғандардың бәрі өздерін төменнен жоғары қарай корольге бағыныштымыз деп есептеді. Ал Францияда «менің бағыныштымның бағыныштысы маған бағынышты емес» деген қағиданы ұстанды. Бірақ барлық елдердегі феодалдық сатыға ортақ тәртіптер де болды. Ол - соғыс бола қалған күнде әр бағыныштының қажетті қару-жарағымен өз мырзасының қол астына барып сапқа тұру міндеті еді. Шаруалар феодалдық сатыға кірмеді. Сатыға тек феодалдар, яғни мырзалар мен бағыныштылар ғана кірді.Шаруалардың міндеті сатыдағы феодалдарды азық-түлік, киім-кешекпен қамтама-сыз ету болды. Сонымен, ІХ-Х ғасырларда Батыс Еуропа елдерінде жер иеленушілер өздерінің меншігіндегі жер мөлшері, тәуелді адамдары мен әскери қызметкерлерінің саны бойынша жікке бөлінді. Сөйтіп феодалдардың белгілі бір дәрежеде бір-біріне бағыныштылық жүйесі құрылды. Феодалдық саты деп аталатын Бұл жүйе феодалдық қатынастарды нығайту мақсатына қызмет етті.

Цели: свержение самодержавия, ликвидация помещичьего землевладения, сословного строя, неравенства наций, установление демократической республики, обеспечение различных демократических свобод, облегчение положения трудящихся. причины революции: крайнее обострение всех противоречий российского общества, усугубленных войной, хозяйственной разрухой и продовольственным кризисом. движущие силы: рабочий класс, крестьянство, либеральная буржуазия, демократические слои населения, интеллигенция, студенчество, служащие, представители угнетенных народов, армия. ход событий: февраль: забастовки и демонстрации петроградских рабочих, вызванные недовольством положением, продовольственными трудностями, войной. 14.02 - открытие сессии государственной думы. родзянко и милюков проявляют осторожность в критике самодержавия. прогрессисты и меньшевики форсируют противостояние с правительством. итог: сделан вывод о необходимости смены правительства. 20-21.02 - император колеблется, обсуждает вопрос об ответственности министерства, собирается в думу, но неожиданно уезжает в ставку. 23.02 - стихийный революционный взрыв - начало революции. 24-25.02 - стачки перерастают во всеобщую забастовку. войска держат себя нейтрально. приказа стрелять нет. 26.02 - стычки с полицией перерастают в бои с войсками. 27.02 - всеобщая забастовка переходит в вооруженное восстание. начался переход войск на сторону восставших. восставшие занимают важнейшие стратегические пункты города и правительственные здания. в этот же день царь прерывает сессию думы. восставшие приходят к таврическому дворцу. авторитет думы в народе был высок. дума оказалась центром революции. депутаты думы временный комитет государственной думы, а рабочие и солдаты формируют петросовет. 28.02 - министры и высшие сановники арестованы. родзянко соглашается взять власть в руки временного комитета думы. вооруженное восстание победило. 2.03 - отречение николая ii от престола 3.03 - великий князь михаил александрович отрекается от престола. фактически в стране устанавливается республиканский строй. март: революция побеждает по всей стране. итоги февральской революции: свержение самодержавия, начало и социально-политического реформирования, формирование двоевластия, обострение проблем в россии.